Ἕνά μεγάλο Εὐχαριστῶ πρός τόν Σύλλογο Συµπαραστάσεως Κρατουµένων «Ὁ Ὀνήσιµος» γι᾽αὐτή τήν πραγµατικά μεγάλη εὐκαιρία πού μᾶς προσφέρει, τῆς διακονίας τῶν ἐµπερίστατων κρατουµένων, ἐν Χριστῷ ἀδερφῶν μας. Ἕνα ἐπίσης μεγάλο Εὐχαριστῶ πρός τόν ἐν λόγῳ Σύλλογο, γιατί μέσῳ τῆς, ἐκ τοῦ σύνεγγυς, συνεργασίας μας κατανόησα ποιός εἶναι αὐτός ὁ σύλλογος καί πῶς αὐτός ἐργάζεται, ὥστε ν᾽ἀκολουθεῖ «τύποις καί ἔργοις» Χριστόν. Τέλος, ἕνα θερµό Εὐχαριστῶ πρός τούς κρατουµένους μαθητές μου τοῦ Κέντρου Ἀπεξάρτησης Τοξικοµανῶν Ἐλεώνα, γιά τίς ἀνεπανάληπτες στιγµές πού ἔζησα μέσα στή σχολική τάξη τῶν φυλακῶν, δίπλα ἀπό τό ἐκκλησάκι τοῦ Ἁγίου Μωυσέως τοῦ Αἰθίοπος. Στιγµές χαρᾶς, ψυχικῆς ἀνάτασης καί ἠθικῆς ἱκανοποίησης λόγῳ τοῦ ζήλου καί τοῦ ἐνδιαφέροντος πού ὑπέδειξαν καθόλη τή σχολική χρονιά. Καί εἶναι συγκινητικό νά βλέπεις τούς ἀδερφούς μας νά εὐχαριστιοῦνται, νά τούς λύνονται ἀπορίες, νά κινητοποιοῦνται στό χῶρο τῆς γνώσης, νά γεύονται τή χαρά τῆς γνώσης, νά θέτουν στόχους καί προοπτικές καί νά προγραµµατίζουν σοβαρά τό ἐλεύθερο μέλλον τους. Εὐχαριστῶ ὅμως τούς κρατούµενους μαθητές μου καί γιά ἕναν ἄλλο λόγο. Γιατί ἡ ἐκπαιδευτική μας σχέση μοῦ χάρισε καί στιγµές προσωπικῆς αὐτοκριτικῆς. Βλέποντας τά αἰσθήµατα ἀγάπης κι εὐγνωµοσύνης, τά ὁποῖα τόσο φανερά ἐξεδήλωναν, μέ ἔκαναν νά σκεφτῶ πόσο πίσω βρίσκοµαι ἐγώ, ἀλλά ἴσως καί γενικότερα, ἐµεῖς οἱ καθωσπρέπει ἐλεύθεροι πολίτες, στήν ἐκδήλωση τέτοιων συναισθηµάτων, ἀπέναντι σέ ἀνθρώπους πού μᾶς εὐεργέτησαν πνευµατικά καί ψυχικά. Αὐτά θά ἤθελα νά καταθέσω ἀπό καρδιᾶς καί νά εὐχηθῶ γιά ἄλλη μία φορά, ἡ νέα σχολική χρονιά νά εἶναι καλή κι εὐλογηµένη, τόσο γιά τούς, ἐν Χριστῷ ἀδερφούς μας, κρατουµένους, ὅσο καί γιά ἐµᾶς, τούς διδάσκοντες, ἀλλά κατ᾽οὐσίαν διδασκοµένους.