ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ;

Ένα παράδειγμα:
Με 40 αγοράζετε έναν υπνόσακο για έναν άστεγο.
Καθημερινά επισκέπτονται τον Σύλλογό μας αποφυλακισμένοι που είναι άστεγοι. Συχνά η εξασφάλιση στέγης σε κάποια κρατική δομή αποδεικνύεται αρκετά δύσκολη με αποτέλεσμα να βρίσκονται στον δρόμο και ένας υπνόσακος είναι για αυτούς ένα σωσίβιο για τα δύσκολα νερά της κοινωνίας μας στα οποία καλούνται να “επιπλεύσουν”.
Τραπεζικοί Λογαριασμοί:
ALPHA BANK: IBAN: GR84 01403530353002002005380
ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ: IBAN: GR08 0172 0800 0050 8006 3421 806
ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ: IBAN: GR 29 0110 0400 0000 0404 8274 650
EUROBANK: IBAN: GR 71 0260 0990 0003 3020 0757 771
Πηγή φωτογραφίας: https://pixabay.com/

ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΓΝΩΣΗ

Πολλές φορές στη ζωή μας πέφτουμε αλλά δεν είναι αυτό το χειρότερο. Το χειρότερο από όλα είναι η απόγνωση η οποία οδηγεί στην απόλυτη καταστροφή. Ο άγιος Χρυσόστομος όμως μας καθοδηγεί με ασφάλεια στο πως με θάρρος θα αντιμετωπίζουμε κάθε μας πτώση.
«Πραγματικά πολύ ολισθηρό πράγμα είναι η ανθρώπινη φύση και εύκολα πλανάται, εύκολα όμως και αποχωρεί από την πλάνη. Και όπως γρήγορα πέφτει, έτσι γρήγορα και σηκώνεται. Γιατί ακόμη και ο Δαβίδ, ο βασιλέας και προφήτης, ενώ είχε ήδη πολλά κατορθώσει, δεν ξέφυγε από τις ανθρώπινες αδυναμίες και όχι μόνο επιθύμησε ξένη γυναίκα αλλά διέπραξε και φόνο εξ αιτίας (αυτής) της μοιχείας. Έτσι, επειδή πληγώθηκε δύο φορές , δεν επιχείρησε να πληγωθεί και τρίτη, αλλά αμέσως έτρεξε στο γιατρό και άρχισε θεραπεία με τα κατάλληλα φάρμακα. Ποιά είναι αυτά; Νηστεία, δάκρυα, θρήνοι, συνεχείς προσευχές, συχνή εξομολόγηση της αμαρτίας. Και έτσι με αυτά τα φάρμακα, κατέστησε τον Θεό ευμενή απέναντί του και επανήλθε στην προηγούμενη αξία του».
Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου
.
.
.
.
Πηγή εικόνας: sansimera.gr

Μαρτυρίες για το πως νιώθουν φυλακισμένοι και αποφυλακισμένοι:

«Ο Θεός μου τα έδωσε όλα και τα έχασα όλα… Τίποτα δεν είναι δικό μας, όλα είναι δανεικά. Όλα αυτά τα χρόνια υπέφερα και ξέρεις τι κατάλαβα; Σχέση με τα ναρκωτικά είχα πάνω από 40 χρόνια… 40 χρόνια που τελικά έψαχνα τον Θεό…».
Διονύσης, αποφυλακισμένος-άστεγος
Ετών 65
Από την ετήσια έκδοση του περιοδικού μας “Φίλοι Φυλακισμένων”, τεύχος 2023:
Διαβάστε παλαιότερα μας τεύχη εδώ:
Πηγή φωτογραφίας:

ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ

Ἀπορίας ἄξιο τό γεγονός ὅτι ἕνα ἀπό τά κριτήρια τῆς σωτηρίας μας εἶναι ἡ στάση τοῦ ἀνθρώπου στήν παρουσία τοῦ κακοῦ. Καί μάλιστα στό ἀποδεδειγμένο κακό. Δέν λέγει ὁ Εὐαγγελιστής ὅτι ἄν κάποιος εἶναι ἄδικα στή φυλακή πρέπει νά τόν ἐπισκεφθεῖς. Τό ἀφήνει στή σιωπή. Ἤ καλύτερα θέλει τό κείμενο νά χαράξει μέσα μας ὅτι καί δίκαια νά εἶναι κάποιος δέσμιος, γιά τό πιό εἰδεχθές ἔγκλημα, στά μάτια τοῦ Θεοῦ ἅγιός ἐστι. Γιατί ὅμως; Γιατί θέλει πάντοτε τό παράδοξο κοντά Του; Γιατί κάθε ἄνθρωπος ἐνεργῶν τό κακό δέν ταυτίζεται μέ αὐτό. Ὑποχείριο γίνεται τοῦ ἄρχοντα τοῦ κόσμου τούτου. Παγιδευμένος στή φενάκη τῆς ἡδονῆς καί τῆς αὐτοδικαίωσης. Ἔτσι μᾶς ζυγίζει ὁ Θεός, μέ τέτοια ἀπόλυτα ἐλαφρυντικά. «Μή ἔχοντες σώας τάς φρένας»: θά ἀναφωνεῖ καθήμενος στό θρόνο Του τήν ὥρα τῆς Κρίσεως. «Ὡς τυφλοί ἔπραξαν καί ὡς εἰκόνες Μου μετανιωμένοι στέκονται δεξιά Μου». Ἔτσι θά γεμίσει ὁ κῆπος τῆς Ἐδέμ, πιότερο μέ ἐλαφρυντικά παρά μέ ἀρετές. Γι΄αὐτό μᾶς προστάζει νά ξεπεράσουμε κάθε συμβατική ἠθική. Νά ἀφήσουμε τόν λίθο στήν γῆ καί νά πετάξουμε στόν ἀδελφό μας τά ἄνθη τῆς ἀγάπης. Νά πιστοποιήσουμε μέ γεγονότα ὅτι εἴμαστε δικοί Του, τρελοί γιά τόν κόσμο, τρελοί ὡς ἀγαπῶντες. Δόξα τῷ Θεῶ, ὅπου ἀκοῦμε γιά τή δικαιοσύνη Του, περιμένουμε ὡς ποινή μόνο το ἔλεος! (…) Δέν εἶναι πολύς καιρός, λίγος μᾶλλον, πού ἡ τοπική μας Ἐκκλησία ἀποφάσισε νά ἀσχοληθεῖ μέ ὅ,τι ἐπιμελῶς θέλει νά ξεχάσει κάθε κοινωνία. Τούς κρατουμένους τῶν Σωφρονιστικῶν Καταστημάτων. Φορτώσαμε ρύζι, σκεύη καί μέρα τή μέρα, γυρίσαμε ὅσες φυλακές ξέραμε. Ἄν μέ ρωτοῦσαν τί αἴσθηση σοῦ ἀφήνει ἡ φυλακή, θά ἔλεγα πώς εἶναι ὁ τόπος στόν ὁποῖο ἡ ἐλπίδα ἔσβησε. Ὀξύμωρο! Ἀντί τό κακό, τό ἔγκλημα, ἡ διαφθορά πάσης φύσεως νά εἶναι ἡ πλήρης ἀπουσία ζωῆς καί ἐλπίδας, μπροστά σ᾽ αὐτό πού ἀντικρίζουν ἐντός τῶν φυλακῶν μοιάζει παράδεισος. Ἴσως καί γι᾽αὐτό τό λόγο γυρίζουν πίσω στίς ἐπίπλαστες χαρές τους. Δέν πιστεύω ὅτι μιά κούπα ρύζι θά κάνει τήν κόλαση τόπο μετανοίας, δέν νομίζω πώς μιά κίνηση θά ἀλλάξει τό σύστημα, τουλάχιστον θά δείξει σ᾽ ἕναν ἄνθρωπο αὐτό πού εἶναι ἡ Ἐκκλησία, ἡ πίστη ὅτι καί μέσα στόν προσωπικό θάνατο καί μηδενισμό κάποιος τρέχει νά σέ σώσει. Ὅπως εἶπε καί ἕνας μεγάλος Ἕλληνας: «ἄν δέν μπορεῖς νά σκοτώσεις τό θηρίο, τουλάχιστον μή συνηθίσεις τήν παρουσία του». Στήν ὅλη αὐτή πρoσπάθεια ἕνας λογισμός γεννήθηκε ἐντός μου. Νά μιλήσω μέ τό Σύλλογο Συμπαραστάσεως Κρατουμένων «Ὁ Ὀνήσιμος», τοῦ ὁποίου τό ἔργο συνεχῶς παρακολουθῶ καί τίς ἰδέες του τίς νιώθω δικές μου. Δέν περίμενα κάτι παρά μόνο τήν ἐπικοινωνία μέ κάποιον πού σέ καταλαβαίνει. Καί τό ἀνέλπιστο ἔγινε! Ὁ Σύλλογος πῆρε ἐντός ὡρῶν τήν ἀπόφαση νά ἐξασφαλίσει τά ἔξοδα σίτισης τῶν κρατουμένων γιά δύο μῆνες. Δάκρυσα, ἔκανα τό Σταυρό μου καί μονολόγησα: «Ὅταν προσπαθεῖς γιά τό καλό, ποτέ δέν εἶσαι μόνος». Εὐχαριστῶ πού κάνετε τό ἀνέλπιστο ἐφικτό, εὐχαριστῶ Ὀνήσιμε!
† Ὁ Τολιάρας καί Νοτίου
Μαδαγασκάρης
κ.κ. Πρόδρομος
Από την ετήσια έκδοση του περιοδικού μας “Φίλοι Φυλακισμένων”, τεύχος 2023

ΜΙΑ ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΕΛΕΩΝΑ!

Μιά διαφορετική ἔκκληση λάβαμε τόν Σεπτέμβριο τοῦ 2021, αὐτήν τήν φορά ἀπό τήν φυλακή ΚΑΤΚ, δηλαδή Κέντρο Ἀποτοξίνωσης Τοξικομανῶν Κρατουμένων Ἐλεώνα Θηβῶν: Γιά ἕναν ἤ μιά ἐθελοντή/ντρια φιλόλογο πού νά μπορεῖ νά διαθέσει σέ ἑβδομαδιαία βάση χρόνο γιά μαθήματα ἑλληνικῆς γλώσσας:

…«Καί ἔτσι προέκυψε ἡ πρώτη μας ἐπαφή. Δειλή στήν ἀρχή, μά πολύ δημιουργική στή συνέχεια! Ἄν καί καθόλου ὁμοιογενές, πρόκειται γιά ἕνα ἀπολύτως πειθαρχημένο ἀκροατήριο, ἀποτέλεσμα καί τοῦ ἐγκλεισμοῦ καί τῆς ἀνάγκης ἐπικοινωνίας μέ τόν ἔξω κόσμο, ἀλλά κυρίως τῆς ἐξαίρετης δουλειᾶς τῶν θεραπευτῶν, τοῦ διευθυντῆ καί ὅλων τῶν ἐμπλεκομένων στή διαδικασία τῆς κράτησης. Πολλές ὅμως καί οἱ ἰδιαιτερότητες τοῦ ἐγχειρήματος: οἱ διαφορετικές ἐθνικότητες & κουλτοῦρες τῶν κρατουμένων, τό διαφορετικό ἐπίπεδο γνώσης καί χρήσης τῆς ἑλληνικῆς, τά διαφορετικά γνωστικά ἐπίπεδα καί ἐνδιαφέροντα, οἱ διαφορετικές ἡλικίες καί τέλος οἱ διαφορετικές ψυχοσυνθέσεις. Ἡ ὥρα κυλοῦσε τόσο εὐχάριστα καί δημιουργικά πού μέ λαχτάρα, τόσο ἐγώ, ὅσο κι ἐκεῖνοι, περιμέναμε τήν Τρίτη! Γιά μένα οἱ ἀπέναντί μου ἦταν οἱ μαθητές μου, φίλοι, συναθλητές στόν ἀγώνα τῆς ἐπιγείου ζωῆς μας. Ἡ ὠφέλεια ἀμφίδρομη. Ἐγώ ἔμαθα, ἐξασκήθηκα, ἐκπαιδεύτηκα, σκέφτηκα. Στά μάτια ἐκείνων εἶδα τό ἐνδιαφέρον, τή συνέπεια καί τήν κινητοποίηση. Ἄλλωστε μέσα στίς πολλές εὐκαιρίες πού μᾶς προσφέρει ὁ Θεός εἶναι καί ἡ γνωριμία μέ τή γνώση. Ἡ γνώση ἀποτελεῖ ἕνα σημαντικό ψυχικό βοήθημα γιά τόν ἄνθρωπο, ἕνα θεόσταλτο δῶρο, πού μπορεῖ να μᾶς ὁδηγήσει πρῶτα ἀπ΄ὅλα στη σωστή ἑρμηνεία τοῦ κόσμου και τῶν φαινομένων του καί νά λύσει τίς ἀπορίες μας. Ἡ ἀνθρώπινη γνώση, ἡ πεπερασμένη αὐτή σοφία τῆς ἀνθρωπότητας, μπορεῖ γιά λίγο να καταπραΰνει τά τραύματά μας καί να μᾶς δώσει τήν ὄρεξη, τή διάθεση να ψάξουμε καί ψάχνοντας νά ξυπνήσουμε, νά γοητευτοῦμε καί γοητευόμενοι νά συνεχίσουμε καί συνεχίζοντας κάπου ἐκεῖ μέσα στόν χρόνο τῆς ζωῆς μας νά βροῦμε «Ἐκεῖνον», τον «Ἠγαπημένον Ἐκεῖνον» πού τόσο ποθεῖ καί ἀναζητᾶ ἡ ἀνθρώπινη ψυχή μέσα στό διάβα τῆς Ἱστορίας. Αὐτή τήν μοναδική «συνάντηση» ἄς εὐχη- θοῦμε καί γι᾽ αὐτή τήν εὐλογημένη χρονιά νά ἔχουμε ὅλοι, διδάσκοντες καί διδασκόμενοι, θεραπευτές και θεραπευόμενοι, πολυτραυματίες τῆς ζωῆς καί λιγότερο τραυματισμένοι ὁδοιπόροι. Κι ἄς ἔχουμε ὑπ᾽ ὄψιν μας ὅτι ὅλοι εἴμαστε συνοδοιπόροι καί ὁ καθένας μας ἀπ’ ὅποιο μετερίζι κι ἄν βρίσκεται, ἔχει τήν ἀνάγκη τοῦ ἄλλου, καί ὅλοι μας τήν ἀνάγκη «Ἐκείνου», τοῦ «ὄντος Φίλου και πραγματικοῦ Βοηθοῦ». Καλή κι Εὐλογημένη λοιπόν ἡ νέα σχολική χρονιά γιά τά Καταστήματα Κράτησης καί γιά τούς «ἐν Χριστῷ ἀδελφούς» κρατουμένους»!

Εὐαγγελία Κοσκινᾶ

Ἐθελόντρια Φιλόλογος

Πηγή φωτογραφίας

https://katk.gr/

Από την ετήσια έκδοση του περιοδικού μας “Φίλοι Φυλακισμένων”, τεύχος 2023

https://tinyurl.com/yv8ywr2b

 

ΚΑΤΑΝΟΩΝΤΑΣ ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΙΣΗΣ

«Γιά μένα στίγμα εἶναι ὁ φόβος πού βλέπω στά μάτια τῶν ἄλλων, τό γύρισμα τῆς πλάτης, ὁ ἦχος τῆς πόρτας πού κλείνει…»
Μ., 31 χρόνων
Συνήθως, μόλις κάποιος ἀποφυλακιστεῖ, καί ἐνῶ ἔχει καταδικαστεῖ καί ἔχει ἐκτίσει τήν ποινή του, συνειδητοποιεῖ πώς ἡ κοινωνία τόν ἔχει προδικάσει καί καταδικάσει, καί θά τόν καταδικάζει κάθε μέρα. Ἡ φυλακή φαίνεται πώς δέν ἦταν ἀρκετή τιμωρία. Πρέπει κάποιος καθημερινά νά δίνει ἀγώνα ἐπιβίωσης (σωματικῆς καί ψυχικῆς). Ὁ ἀποφυλακισμένος, γίνεται ὁ ἀποδέκτης στερεοτυπικῶν ἀντιλήψεων, στάσεων καί προκαταλήψεων, πού ὁδηγοῦν στό κοινωνικό του στίγμα. Ἀντιλήψεων ἄκαμπτων, ἄκριτων καί ὑπεργενικευμένων, ἀρνητικῶν συναισθημάτων καί ἐχθρικῶν διαθέσεων, χωρίς νά λαμβάνεται ὑπ᾽ ὄψιν ἡ συμπεριφορά, ἡ προσωπικότητα καί τά ἰδιαίτερα χαρακτηριστικά τοῦ καθενός. Ὁ κοινωνικός στιγματισμός ἐνισχύεται ἀπό τά ΜΜΕ, τούς κοινωνικούς φορεῖς, καί τό οἰκεῖο περιβάλλον. Εἶναι λογικό, γιά παράδειγμα, ὁ κόσμος νά ταυτίσει τόν οἱονδήποτε ἀποφυλακισμένο μέ τούς ἀμετανόητους ἐγκληματίες πού προβάλλονται συνεχῶς στήν τηλεόραση. Κι ὅμως, στήν φυλακή δέν θά μπεῖ μόνο ὁ serial killer καί ὁ κατά συρροήν βιαστής/παιδεραστής. Θά μπεῖ ὁ τοξικοεξαρτημένος, πού ἔκλεψε γιά νά πάρει τήν δόση του, γιατί πονοῦσε σέ ὅλο του τό σῶμα. Ὁ ἐπιχειρηματίας, πού δέν εἶχε νά πληρώσει τά χρέη του, τά ὁποῖα ὅλο καί μεγάλωναν. Νέοι, πού παρασύρθηκαν ἀπό κακές παρέες σέ παραβατικές συμπεριφορές. Παιδιά, πού ἀπό μικρά μπαινοβγαίνουν στήν φυλακή, γιατί ἔτσι ἔμαθαν. Πού μεγάλωσαν χωρίς γονεῖς, καί ἡ κλοπή φάνταζε ὡς ὁ μόνος τρόπος ἐπιβίωσης. Κάθε ἄνθρωπος μπορεῖ νά βρεθεῖ σέ αὐτήν τήν δυσχερέστατη θέση. Δέν χρειάζεται νά εἶναι κανείς κατά συρροήν ἐγκληματίας, ἀρκεῖ μιά λάθος στιγμή, μιά λάθος ἐπιλογή, νά σέ στιγματίσει γιά πάντα. Ἀποτέλεσμα τῶν παραπάνω προκαταλήψεων εἶναι ἡ κοινωνική ἀπομόνωση τοῦ ἀποφυλακισμένου, ἡ περιθωριοποίησή του, ἡ ἀνεργία, ἡ οἰκονομική δυσχέρεια/ πενία, και τά ψυχολογικά προβλήματα, πού εἴτε προϋπῆρχαν – ἀλλά τώρα ἐπιδεινώνονται – εἴτε τώρα δημιουργοῦνται, λόγω τῶν καταστάσεων. Δέν εἶναι πουθενά ἀποδεκτός. Νιώθει ἀπόκληρος τῆς κοινωνίας. Αὐτό εἶναι τό στίγμα τῆς φυλάκισης. Πῶς θά ἀντιμετωπίσει τήν ζωή του αὐτός ὁ ἄνθρωπος; Πῶς δέν θά παρανομήσει ξανά, ἐάν βρεῖ ὅλες τίς πόρτες κλειστές; Κι ἄν ἀποροῦμε γιατί «δέν μπαίνει στόν ἴσιο δρόμο», ἴσως πρέπει νά σκεφτοῦμε τί κάναμε ἐμεῖς γιά νά τόν βοηθήσουμε: Ἁπλώσαμε τό χέρι νά πιαστεῖ; Διαθέσαμε χρόνο νά τόν ἀκούσουμε; Τοῦ δώσαμε ἐργασία; Τοῦ προσφέραμε μιά δεύτερη εὐκαιρία στήν ζωή; Ἄς προσπαθήσουμε νά δοῦμε μέ κατανόηση ὅλους τούς ἀνθρώπους, πού πλήρωσαν γιά τά λάθη τους. Ὅ,τι κι ἄν ἔκαναν. Δέν ξέρουμε τί ἔχει στήν καρδιά του καθένας. Δέν ξέρουμε ἀπό τί τραύματα καί ἐμπειρίες προσπαθεῖ νά ξεφύγει. Δέν γνωρίζουμε τί σταυρό κουβαλάει. Ἄς εἴμαστε ἐπιεικεῖς. Κι ἄν δέν ἔχουμε τίποτα νά δώσουμε, ἄς δώσουμε τό μόνο πράγμα πού, ὅταν τό δίνεις, πολλαπλασιάζεται: τήν καλοσύνη μας. Δέν διοριστήκαμε δικαστές κανενός. Εἴμαστε ἁπλῶς ἄνθρωποι ἐνώπιον ἀνθρώπων. Ὅλοι τρωτοί, ἁμαρτωλοί, μέ ἀνασφάλειες, λάθη καί πάθη. Ἄς δείξουμε λίγη ἀγάπη. Εἶναι τό μόνο πού μποροῦμε καί ἔχουμε ὑποχρέωση νά κάνουμε, ἄν θέλουμε νά λεγόμαστε ἄνθρωποι.
Ἀγγελική – Ἐλευθερία
Παπασαραντοπούλου
Ψυχολόγος
Από την ετήσια έκδοση του περιοδικού μας “Φίλοι Φυλακισμένων”, τεύχος 2023
Πηγή εικόνας🖍

ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΖΟΜΑΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ;

Πολλοί ἀπό τούς κρατούμενους πού πρόκειται νά ἀποφυλακιστοῦν σέ σύντομο χρονικό διάστημα νιώθουν ἔντονο ἄγχος ἀναλογιζόμενοι τίς δυσκολίες πού ἀκολουθοῦν στήν πραγματική ζωή. Στη ζωή ἔξω ἀπό τήν φυλακή ὅπου ὑπάρχουν καί οἱ πραγματικές εὐθύνες. Κατά τήν διάρκεια τῆς κράτησης οἱ πιό πολλοί κρατούμενοι ἀφοῦ περάσουν κάποιο στάδιο ἄρνησης καί ἕως ὅτου φτάσουν στήν φάση τῆς ἀποδοχῆς τῆς ποινικῆς κυρίως πραγματικότητάς τους, ἀποκτοῦν καί παγιώνουν στρεβλές ἀντιλήψεις καί στάσεις ἀπέναντι στήν ὁμαλότητα πού γνωρίζουν ὅλοι οἱ ὑπόλοιποι. Στερούμενοι τήν ἐλευθερία τους καί ἀπέχοντας ἀπό τήν κοινωνική ζωή καί τίς ἰδιωτικές ἀσχολίες τους ἀπέχουν ἀπό τίς ἐξελίξεις καί τό κοινωνικό γίγνεσθαι, ἀγνοώντας ἀκόμη καί δεδομένα πού ἀφοροῦν τήν οἰκογένεια ἤ τά προσφιλῆ τους πρόσωπα. Περιέρχονται σέ μιά κατάσταση νευροπροσαρμογῆς εἰδικά οἱ μεγαλοποινίτες καί ταυτίζονται σέ πολύ μεγάλο βαθμό στόν τρόπο ζωῆς τῆς φυλακῆς μέχρι τό σημεῖο τοῦ νά μήν μποροῦν νά ἀναγνωρίσουν ἄλλη πραγματικότητα. Ὡς ὁμοτράπεζοι καί ὁμόκλινοι συγχρωτίζονται μέ ἄλλους κρατούμενους περνώντας ἀπεριόριστο χρόνο μαζί τους, μαθαίνουν καί μιλοῦν τήν δική τους γλώσσα μέ ἰδιαίτερους κωδικούς ἐπικοινωνίας. Ὅταν πλησιάζει ἡ ὥρα τῆς ἀποφυλάκισης, ἀρχίζουν νά δίνουν σημασία σέ θέματα ἐκτός φυλακῆς καί προβληματίζονται ἔντονα γιά τήν πορεία τῆς κοινωνικῆς τους ἐπανένταξης. Θά κληθοῦν νά πάρουν θέση σέ προβλήματα πού μέχρι τώρα ἀντιμετωπίζονταν ἤ ἐπιλύονταν ἀπό ἄλλους καί πολλές φορές χωρίς τήν δική τους συναίνεση. Ἀκόμη καί στίς περιπτώσεις πού ἐχορηγοῦντο τακτικές ἄδειες, οἱ κρατούμενοι ἐξέρχονταν ἀπό τίς φυλακές ὡς τουρίστες -ἐπισκέπτες περισσότερο, πού ἐπισκέπτονται ἕναν ἄγνωστο γιά αὐτούς κόσμο καί ὄχι σέ αὐτό πού γνώριζαν . Σέ πολλές περιπτώσεις μάλιστα ἀνακαλύπτουν ὅτι τά πράγματα ἐξελίχθηκαν καλύτερα χωρίς τήν δική τους συμβολή καί ἐπιστασία. Χαρακτηριστικό εἶναι τό παράδειγμα ἑνός κρατουμένου πού αἰτεῖτο συνεχῶς τακτική ἄδεια σέ μιά ἐποχή ὅπου ἡ ἄδεια χορηγοῦνταν μέ δυσκολία – στήν ἀρχή τοῦ θεσμοῦ. Ὡς κύριο ἐπιχείρημα προέβαλε διαρκῶς τίς ἔντονες καί ἔκτακτες ἀνάγκες πού ἀντιμετώπιζε ἡ οἰκογένειά του. Συγκεκριμένα ἔλεγε ὅτι ἡ σκεπή ἔμπαζε καί ἤθελε ἐπιδιόρθωση καί ὅτι ἔπρεπε νά κοποῦν ξύλα ἐνόψει τοῦ χειμώνα. Τελικά τοῦ χορηγήθηκε ἡ ἄδεια καί ὅταν ἐπέστρεψε ἦταν κατηφής καί ἀμίλητος. Ρωτήθηκε γιά αὐτή τή στάση του καί ἀπάντησε ὅτι αἰσθανόταν ἄχρηστος καί βάρος στήν οἰκογένειά του. Συνειδητοποίησε ὅτι ἡ σκεπή εἶχε ἐπισκευαστεῖ μέ τόν καλύτερο δυνατό τρόπο, ὅτι ξύλα εἶχαν κοπεῖ γιά τά ἑπόμενα τρία χρόνια καί ὅτι ὁ μεγάλος υἱός του ἐργαζόταν καί ἔφερνε εἰσόδημα στήν οἰκογένεια. Τά πράγματα δηλαδή πῆγαν καλύτερα ἀπό ὅτι τό διάστημα πρίν τήν φυλάκισή του καί ὅ,τι ὁ ἴδιος μᾶλλον ἦταν τό ἐμπόδιο καί ἡ πηγή τῆς δυσλειτουργίας. Ἔχοντας αὐτή τήν ἐπίγνωση συχνά προκαλεῖται σέ αὐτούς τρόμος καί ἀνησυχία γιά τό διάστημα πού ἀκολουθεῖ τήν ἀποφυλάκιση. Πρέπει ὁ κρατούμενος νά ἀποδείξει ὅτι εἶναι ἱκανός, ὅτι ἔχει σχέδιο καί ὅτι δύναται νά τό δρομολογήσει μέ ἐπιτυχια (…). Ἔτσι ἡ κατάσταση ἄγχους φτάνει μέχρι τήν ψυχική ἀνισορροπία καί τά πράγματα δέν ἐξελίσσονται ὁμαλά. Σύνηθες ἀποτέλεσμα εἶναι ἡ ὑποτροπή σέ ὅ,τι ἀφορᾶ ἐπιστροφή στήν φυλακή, διάλυση ἥ χειροτέρευση τῶν σχέσεων, ἀπόσυρση- ἐγκατάλειψη ἑαυτοῦ… Ὁ ἀγώνας του εἶναι τεράστιος γιά νά διατηρήσει κεκτημένα πού γιά ἄλλους ἀποτελοῦν θεμελιακά αὐτονόητα. Ἡ προσπάθεια αὐτή δυσκολεύει περισσότερο γιά ὅσους αἰσθάνονται στιγματισμένοι. Τό κίτρινο χαρτί πού συνοδεύει τόν ἀποφυλακισμένο μοιάζει δυσβάσταχτο ἐμπόδιο στήν προσπάθεια γιά ὁμαλή κοινωνική ἐπανένταξη ὅπως καί οἱ ὅροι πού μπορεῖ νά τό συνοδεύουν. Γιά τήνκαλύτερη κοινωνική ἐπανένταξή του ὁ ἀποφυλακισμένος χρειάζεται ἀμέριστη στήριξη καί ἐνεργοποίηση τῶν δικῶν του δυνάμεων ἀλλά καί τῶν ὑπαρχουσῶν δομῶν. Πρῶτα ἀπό ὅλα πρέπει νά προβλεφθοῦν στοιχεῖα προεπανένταξης ἤδη ἀπό τό τελευταῖο στάδιο τῆς κράτησης. Γιά νά γίνει αὐτό εἶναι ἐπιτακτική ἀνάγκη νά γίνουν περισσότερες προσλήψεις ἐπαγγελματιῶν ψυχοκοινωνικῆς στήριξης , τόσο μέσα, ὅσο καί ἔξω ἀπό τήν φυλακή καί μέ δεδομένη τήν συνεργασία τους γιά προσφορά συντονισμένων καί καλύτερων ὑπηρεσιῶν. Ἡ ἐλαστικοποίηση τοῦ θεσμοῦ χορήγησης τακτικῶν ἀλλά καί ἐκπαιδευτικῶν ἀδειῶν, ἐξαιρουμένων ἴσως κάποιων ἀδικημάτων καί ταυτόχρονη ἐνίσχυση τοῦ θεσμοῦ ἡμιελεύθερης διαβίωσης. Ἔκτιση ἐναλλακτικῶν ποινῶν (ἐλεγχόμενο βραχιολάκι, κοινωφελής ἐργασία, δικαστικός συμβιβασμός βάσει ἐπανορθωτικοῦ δικαίου κ.ἄ.) Ἐνίσχυση καί δημιουργία θεσμῶν σχετικῶν μέ κοινωνική ἐπανένταξη μέ ἀπορρόφηση κονδυλίων ΕΣΠΑ καί εἰδική πρόβλεψη στόν οἰκονομικό προϋπολογισμό. Δημιουργία ὑποδομῶν ἐκμάθησης τεχνικῶν δεξιοτήτων μέσα στίς φυλακές μέ τήν δυνατότητα πιστοποίησης ἐκμάθησης, ὡς πραγματικό ἐφόδιο γιά τήν μελλοντική κοινωνική ἐπανένταξη. Δημιουργία ξενώνων φιλοξενίας γιά τούς πλέον ἄπορους προκειμένου νά ἀνακουφιστοῦν τό διάστημα μετά τήν ἀποφυλάκιση. Τό κοινωνικό κράτος ὀφείλει νά ἀνταποκριθεῖ στίς προκλήσεις τῶν καιρῶν καί ἡ πολιτεία νά ἀναλάβει τίς εὐθύνες της. Αὐστηρή ἀλλά καί δίκαιη ὅπου χρειάζεται, χωρίς ἐκδικητικότητα καί δείχνοντας τό καλό της πρόσωπο προσφέροντας ἐλπίδα καί ἐπενδύοντας στούς ἀνθρώπους. Ὅσοι ξεφεύγουν ἀπό τήν φυλακή, τούς κερδίζει ἡ κοινωνία καί ὅσοι πιό πολλοί σωθοῦν, τόσο πιό εὔρωστη καί προοδευτική κοινωνία ἔχουμε.
Νικόλαος Κοκκίνης
Κοινωνικός Λειτουργός
Κεντρικῆς Ἀποθήκης
Ὑλικῶν Φυλακῶν Κορυδαλλοῦ
Από την ετήσια έκδοση του περιοδικού μας “Φίλοι Φυλακισμένων”, τεύχος 2023
Πηγή φωτογραφίας

ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ ΜΑΣ

Ἀγαπητέ Πρόεδρε, μέλη & ἐθελοντές τοῦ Συλλόγου «ΟΝΗΣΙΜΟΣ»,

Εἶμαι ὁ Ἀλέξανδρος. Πιστεύω ὅτι μέ ξέρετε, γιατί μέ ἔχετε βοηθήσει κατ’ ἐπανάληψη στήν μακρά περίοδο τῆς κράτησής μου στό Ψυχιατρεῖο Κρατουμένων Κορυδαλλοῦ. Τώρα σᾶς γράφω καθώς ἔγινε ἄρση τοῦ περιορισμοῦ μου καί ἀποφυλακίζομαι. Δέν θά ξεχάσω τήν συμπαράστασή σας ὅλα αὐτά τά χρόνια – ἠθική καί ὑλική- καί τήν ἀγάπη πού μοῦ δείξατε μέ τίς τακτικές ἐπισκέψεις σας καί καθετί καλό πού προῆλθε ἀπό ἐσάς. Εἶμαι γνώστης τῶν προσπαθειῶν πού κάνετε γιά τούς κρατούμενους ἀπό πρῶτο χέρι. Θεωρῶ ὅτι τό ἔργο σας εἶναι σημαντικό γιά τήν διαμονή τῶν κρατουμένων στίς κατά τόπους φυλακές καί εἶστε γι’ αὐτούς μέρος τῆς κοινωνίας πού δέν τούς ξέχασε. Εὔχομαι νά συναντηθοῦμε καί τώρα πού θά διαμένω στόν ξενώνα μέ τήν ἰδιότητα τοῦ ἀποφυλακισμένου καί εὔχομαι μέσω τῆς τέχνης πού κατέχω νά ἀνταποδώσω ἕνα μέρος τῆς εὐγνωμοσύνης μου.

Καλή δύναμη στό ἔργο σας

& Καλή ἀντάμωση

στή νέα πραγματικότητα

Ἀλέξανδρος

 

Από την ετήσια έκδοση του περιοδικού μας “Φίλοι Φυλακισμένων”, τεύχος 2023

https://tinyurl.com/yc43x437

Πηγή φωτογραφίας:

https://pixabay.com/

 

Ένας… Άγιος για τους φυλακισμένους

Η «Α» βρέθηκε στα γραφεία του Συλλόγου Συμπαράστασης Κρατουμένων «Ο Ονήσιμος», προκειμένου να μοιραστεί με τους αναγνώστες της τη σπουδαία δουλειά που γίνεται στο νούμερο 60 της οδού Ασκληπιού

Πολλοί είναι αυτοί που ισχυρίζονται ότι η νομιμότητα από την παραβατική συμπεριφορά απέχουν μόλις ένα δευτερόλεπτο. Αυτό το ένα δευτερόλεπτο που δεν το καθορίζει η μοίρα, αλλά οι συνθήκες κοινωνικής παθογένειας, ακόμη-ακόμη και ο βρασμός ψυχής, και είναι ικανό να οδηγήσουν κάποιον πίσω από τα σίδερα της φυλακής και να τον κρατήσει «δεσμώτη» ακόμη κι όταν αυτός αποφυλακιστεί!

 

Ρεπορτάζ: Βίκυ Καλοφωτιά

 

Πατήστε για περισσότερα

Continue reading

Ημείς τι καθήμεθα ώδε;

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ  ΝΙΓΗΡΙΑΣ  27/05/2020

 

Πρέπει να είμαι ειλικρινής. Αυτοί οι δύο μήνες εγκλεισμού στη μητρόπολη λόγω των απαγορευτικών μέτρων της κυβέρνησης της Νιγηρίας, πραγματικά με κούρασαν. Και με κούρασε ότι κούρασε κάθε άνθρωπο, κάθε χριστιανό, κάθε κληρικό. Περισσότερο όμως με κούρασε και συνεχίζει να με κουράζει, με προβληματίζει και με φοβίζει τολμώ να πω, ό,τι βγήκε στην επιφάνεια αυτόν τον καιρό από ανθρώπους της Εκκλησίας. Συνωμοσιολογίες, φαντασιοπληξίες, πανικός, υστερία, φοβίες. Κατάκριση, απόρριψη, απειλές και δεν ξέρω τι άλλο ακόμα εναντίον κάθε ήρεμης και νουνεχούς φωνής που προσπάθησε να καθησυχάσει και να ενθαρρύνει τους πιο αδύναμους.

 

Πατήστε για περισσότερα

Continue reading