Skip to content

Ἡ ἀληθινὴ συγχώρησις – Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος


 

Ἡ ἀληθινὴ συγχώρησις

(Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος)

 

 

Τ ξς παραγγέλνει  Θες στος νθρώπους: «κανες π σς ς μδιατηρε στν καρδιά του κακία γι τν δελφό του» (Ζαχ. ζ 10) κα«κανες ς μν συλλογίζεται τν κακία το λλου» (Ζαχ. η 17). Δν λέει μόνο, συγχώρεσε τ κακ το λλου, λλ μν τ χεις οτε στ σκέψη σου, μ τ συλλογίζεσαι, φησε λη τν ργή, ξαφάνισε τν πληγή.

Νομίζεις, βεβαίως, τι μ τν κδικητικότητα τιμωρες κενον πο σὲἔβλαψε. Γιατ σ  διος σν λλο δήμιο γκατέστησες μέσα σου τ θυμκα καταξεσκίζεις τ δια σου τ σπλάχνα. χεις δικηθε πολ καστερήθηκες πολλ ξαιτίας κάποιου, κακολογήθηκες κα ζημιώθηκες σπολ σοβαρ θέματά σου κα γι᾿ ατ θέλεις ν δες ν τιμωρεται ὁἀδελφός σου; Κα δ πάλι εναι χρήσιμο ν τν συγχωρήσεις. Γιατἐὰν θελήσεις, σ  διος ν κδικηθες κα ν πιτεθες ναντίον του ετε μ τλόγια σου, ετε μ κάποια νέργειά σου,  μ τν κατάρα σου,  Θες χι μόνο δν θ πέμβει κατ᾿ ατο –φόσον σ νέλαβες τν τιμωρία του–λλ πιπλέον θ σ τιμωρήσει ς θεομάχο.

φησε τ πράγματα στν Θεό. Ατς θ τ τακτοποιήσει πολκαλύτερα π᾿ ,τι σ θέλεις. Σ σένα δωσε μόνο τν ντολ νπροσεύχεσαι γι τν νθρωπο πο σ λύπησε.

μάλωσες μ κάποιον κα κρατς μέσα σου κακία; Μν προσέλθεις στΘεία Κοινωνία! Θέλεις ν προσέλθεις; Συμφιλιώσου πρτα κα τότε νὰἔλθεις ν γγίσεις τ χραντα Μυστήρια! Ατ δν τ λέγω γώ, λλ ὁἴδιος  Κύριος. Ατς γι ν σ συμφιλιώσει μ τν Πατέρα, δν ρνήθηκε οτε ν σφαγιασθε, οτε τ αμα Του ν χύσει. Κα σύ, γι νσυμφιλιωθες μ τν συνάνθρωπό σου, οτε μία λέξη δν καταδέχεσαι νβγάλεις π τ στόμα σου; Κα διστάζεις ν τρέξεις πρτος; κουσε τί λέει γι σους κρατον τ στάση ατή: «ν προσφέρεις τ δρο σου στθυσιαστήριο κα κε θυμηθες τι  δελφός σου χει κάτι ναντίον σου, πήγαινε πρτα ν συμφιλιωθες μ τν δελφό σου» (Ματθ. ε 23-24).

ν βλεπες να μέλος το σώματός σου ποκομμένο, δν θ κανες τπάντα γι ν τ νώσεις μ τ σμα σου; Ατ κάνε κα γι τος δελφούς σου. ταν τος δες ν χουν ποκοπε π τν γάπη σου, τρέξε γρήγορα κα περιμάζεψέ τους· μν περιμένεις κείνους ν λθουν, σπεσε σπρτος, γι ν λάβεις τ βραβεα! να μόνο χθρ διαταχθήκαμε νὰἔχουμε, τν διάβολο. Μ ατν ν μν συμφιλιωθες ποτέ· πρς τν δελφό σου μως ποτ ν μν χεις βαρι καρδιά. Κι ν κόμη συμβε κάποια
μικροψυχία, 
ς εναι παροδική, ς μν περβαίνει τ διάστημα τς μέρας. « δύση το λίου ν μ σς προφθάνει ργισμένους», λέει  πόστολος (φεσ. δ 26). «…φες μν τ φειλήματα μν, ς κα μες φίεμεν τος φειλέταις μν…» (Ματθ. στ 12).

Βλέπεις;  Θες σένα τν διο κανε κριτ τς συγχωρήσεως τνμαρτημάτων σου. ν συγχωρήσεις λίγα, λίγα θ σο συγχωρεθον. ν συγχωρήσεις πολλά, θ σο συγχωρηθον πολλά. ν τ συγχωρήσεις μελικρίνεια κα μ λη σου τν καρδιά, μ τν διο τρόπο θ συγχωρήσει κατ δικά σου  Θεός. ν μετ τν συγχώρηση, κάνεις
φίλο σου τ
ν χθρό σου, τσι θ διάκειται κα  Θες πέναντί σου.

Ποις, λοιπόν, τιμωρίας δν εναι ξιος κενος, πο ν πρόκειται νκερδίσει δέκα χιλιάδες τάλαντα, ἐὰν χάσει κατ μόνο δηνάρια, οτε κα τλίγα δν συγχωρελλ στρέφει ναντίον του τ δια τ λόγια τς προσευχς; Γιατί ταν λς στν Θε «συγχώρεσέ
μας, 
πως κα μες συγχωρομε τος χθρούς μας» κα κατόπιν σ δν συγχωρες, γι τίποτελλο δν παρακαλες τν Θεό, παρ ν σ στερήσει π κάθε πολογία κασυγγνώμη…

(πό τν μιλία κ «Ες τος νδριάντας»)

Section 1
Section 2
Section 3