Ο όσιος Χριστόδουλος έφερνε γύρα τα σπίτια των πλουσίων, ζητώντας χρήματα για να μοιράσει στους φτωχούς. Ένας απ’ αυτούς τους πλουσίους όμως του αρνήθηκε και μάλιστα του κακομίλησε. Ο Όσιος, σαν να μην είχε ακούσει, επέμενε να του ζητά. Τότε εκείνος οργίστηκε και τον χτύπησε στο πρόσωπο. “Αλλά ο Άγιος του είπε ατάραχος:
– Ευχαριστώ. Αυτό το ράπισμα ήταν για μένα. Τώρα δώσε μου σε παρακαλώ και κάτι για τους φτωχούς.
Κι o πλούσιος έκπληκτος και μετανοημένος του έδωσε χρήματα πολλά.
Από το άγγελμα της ημέρας
Εξομολογήθηκε στον πνευματικό του και φεύγοντας του πρότεινε το χαρτάκι με τα ονόματα για να τα «μνημονεύει».
-Έχεις γράψει και κανενός εχθρού σου το όνομα; τον ρώτησε χαμογελαστός ο Γέροντας… Εκείνος τα έχασε.
-Να, παρ’ το και γράψε και κανενός εχθρού σου το όνομα.
Αμήχανος εκείνος έγραψε ένα δύο ονόματα και τα ξανάδωσε.
-Τώρα «θα πιάσει», τον διαβεβαίωσε ο Γέροντας και τον ξεπροβόδισε.
Από το άγγελμα της ημέρας
Ποια ψυχή ήταν πιο άσχημη από του Παύλου την εποχή που εδίωκε την Εκκλησία; Και ποια ψυχή ήταν ωραιότερη από τη δική του όταν έλεγε «τον αγώνα τον καλόν ηγώνισμαι, την πιστιών τετήρηκα»;
Ποια ψυχή ήταν δυσειδέστερη από του ληστή; Και ποια ψυχή στάθηκε ομορφότερη από του ληστή, όταν άκουε από τον Κύριο το: «σήμερον μετ’ έμού έση έν τω παραδείσω».
Ποια ψυχή ήταν απεχθέστερη από του τελώνη Ματθαίου, όταν έκλεβε, καί ποια ψυχή ήταν πιο ωραία από του τελώνη όταν έβαλε το θέλημα του κάτω από τον ζυγό του Χριστού κι έγινε ευαγγελιστής;…
Ιερός Χρυσόστομος