Ιούνιος 2012

“Η φωνή μας μέσα από την Τέχνη”

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά των ναρκωτικών, στις 26 Ιουνίου,

και βρίσκοντας την ευκαιρία να ακουστεί η φωνή μας, έχουμε την ανάγκη

να σας συστηθούμε. Είμαστε άνθρωποι που προσπαθούμε ως κρατούμενοι

σε κέντρο απεξάρτησης (Κ.Α.Τ.Κ.Ε.Θ) να ξανασταθούμε στα πόδια μας μαζεύοντας

τα κομμάτια μας και να μπορέσουμε να ζήσουμε αξιοπρεπώς.

Θέλοντας λοιπόν να διορθώσουμε τα “κακώς κείμενα” της ζωής μας, δηλώνουμε

αυτή την ιδιαίτερη ημέρα παρόντες!

Τώρα τελευταία αρχίζουμε να προσεγγίζουμε τους στόχους και τα όνειρά μας και να

τα διαχωρίζουμε από την παθητικότητα και την αναβλητικότητα, στοιχεία που μας

χαρακτήριζαν για πολλά χρόνια. Μας συγκινεί αφάνταστα το γεγονός ότι εμείς ως μέλη

μιας κοινότητας απεξάρτησης μπορέσαμε να κοινωνήσουμε με πράξεις το μήνυμα αυτό

χρησιμοποιόντας άψυχα υλικά και δημιουργόντας ένα εικαστικό έργο.

Σε αυτό το γλυπτό προσταθήσαμε να αποτυπώσουμε τον κομματιασμένο, κατακερματισμένο

από τη χρήση άνθρωπο που αδιαφορεί για όλα και ζει σε συνθήκες προσωπικής εκμηδένισης.

Είναι καμωμένος από σύρμα και γυαλί, δεν έχει σάρκα και οστά, δεν έχει χαρακτηριστικά προσώπου,

στερείται υπόστασης. Απέναντί του, βρίσκεται ο υγιής και σίγουρος άνθρωπος που του απλώνει

το χέρι προσφέροντάς του βοήθεια. Αυτός ο άνθρωπος θα μπορούσε να είναι κάποιος που κατάφερε

να διανύσει το δύσκολο δρόμο της απεξάρτησης…..θα μπορούσες όμως να είσαι και εσύ…..

Αν γινόταν να μιλήσουν μεταξύ τους, τα λόγια ίσως θα ήταν :

– Χρειάζομαι βοήθεια….!

– Θα την έχεις! Χρειάζεται όμως να έχεις και θέληση!