«Μήπως ό,τι θαρρούμε βασίλεμα
γλυκοχάραμ’ αυγής είναι πέρα
κι αντί να ‘ρθει  μια νύχτ’ αξημέρωτη
ξημερώνει μι’ αβράδιαστη μέρα;

Μήπως είναι η αλήθεια στο θάνατο
Κι η ζωή μήπως κρύβει την πλάνη; Ό,τι λέμε πως ζει μήπως πέθανε
Κι είν’ αθάνατο ό,τι έχει πεθάνει;»
Γ. Δροσίνης

 

Είναι ζήτημα ανθρωπιάς. Η βοήθεια προς τους αναξιοπαθούντες συνανθρώπους μας και όσους ζητούν μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή τους, είναι καθήκον του κάθε χριστιανού. Όποιος γυρίζει την πλάτη του στους συνανθρώπους του, γυρίζει την πλάτη του στο Θεό. Και αυτό πρέπει να το καταλάβουμε όλοι, όσοι τουλάχιστον προσδοκούμε στην ανάσταση νεκρών και σε μια πιο ανθρώπινη επί γης κοινωνία. Καιρός λοιπόν να βοηθήσουμε όσους αποφυλακίζονται και προσπαθούν να ενταχθούν στο κοινωνικό σύνολο. Και όσοι κρίνουν αυστηρά τους πρώην και νυν κρατούμενους, ας κοιτάξουν μέσα τους…

Του ΝΙΚΟΥ ΧΙΔΙΡΟΓΛΟΥ

1. Ποια είναι τα πρώτα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο πρώην κρατούμενος, όταν προσπαθεί να ξαναφτιάξει τη ζωή του;

Ο πρώην κρατούμενος πάνω απ’ όλα είναι φοβισμένος. Πολλές φορές έχει απομακρυνθεί και από την οικογένεια αλλά και το φιλικό του περιβάλλον και έχει πρόβλημα στην κοινωνική επανένταξη. Δυστυχώς αντιμετωπίζει σε μεγάλο βαθμό την δυσπιστία και την επιφυλακτικότητα μέχρι και την πλήρη απόρριψη των συνανθρώπων του.
Επίσης αντιμετωπίζει συνήθως σοβαρό οικονομικό πρόβλημα, γιατί ξεκομμένος από την αγορά εργασίας και αντιμέτωπος με την επιφυλακτικότητα των εργοδοτών, δεν βρίσκει εύκολα εργασία. Άλλες φορές έχει άμεσο πρόβλημα στέγης, δεν έχει πού να μείνει όταν βγει από τη φυλακή. Γενικότερα όμως έχει την οργή έως την απογοήτευση ότι οι άνθρωποι γύρω του δεν τον βοήθησαν στη δύσκολη αυτή στιγμή της ζωής του.

2. Πώς δύνανται να αντιμετωπιστούν ο στιγματισμός και οι κοινωνικές προκαταλήψεις που κάνουν τη ζωή δύσκολη ως αφόρητη σε όσους «πλήρωσαν» και προσπαθούν να επανενταχθούν στο κοινωνικό σύνολο;
Τα προβλήματα των αποφυλακισθέντων είναι πολλά και σύνθετα. Κινδυνεύει η συνοχή, η ηθική, η αξιοπρέπεια η δική τους αλλά και των οικογενειών τους. Πολλές φορές βλέπουμε «αποδομημένες» προσωπικότητες που απεγνωσμένα ψάχνουν από κάπου να πιαστούν.
Ο Σύλλογος Συμπαράστασης Κρατουμένων «ΟΝΗΣΙΜΟΣ» που ιδρύθηκε το 1982 φροντίζει για την ηθική και υλική στήριξη των φυλακισμένων των οικογενειών τους καθώς και των αποφυλακισμένων. Ο ΟΝΗΣΙΜΟΣ είναι Άγιος της εκκλησίας μας, μαθητής του Απόστολου Παύλου και προστάτης των φυλακισμένων.
Στο Σύλλογο έχουν απονεμηθεί Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών και Σύσταση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος (υπό τις ευχές και την ευλογία της οποίας λειτουργεί) για δωρεάν διανομή του περιοδικού μας «Φίλοι Φυλακισμένων» από τα παγκάρια όλων των εκκλησιών και μοναστηριών της Ελλάδας.

3. Πώς βοηθά ο «Ονήσιμος» τους κρατούμενους, ώστε να μη χάσουν την ελπίδα, να σωφρονισθούν και να επανενταχθούν στην κοινωνία;
Η μέριμνα στους φυλακισμένους γίνεται με επισκέψεις στις φυλακές, με οικονομικά βοηθήματα στα φιλόπτωχα ταμεία των φυλακών, με παροχή καλού Χριστιανικού και Λογοτεχνικού βιβλίου στις βιβλιοθήκες των φυλακών, με δωρεάν νομική στήριξη σε περιπτώσεις κρατουμένων, με αποφυλακίσεις απόρων κρατουμένων, κλπ.
Στις οικογένειες των φυλακισμένων λαμβάνουμε ιδιαίτερη μέριμνα για την κάλυψη αναγκών ιδίως των πολύτεκνων οικογενειών, παρέχουμε οικονομική βοήθεια, ρούχα, τρόφιμα αλλά και αναλαμβάνουμε διαδικαστικά προβλήματα επαφής τους με τις αρχές για θέματά τους (Δήμοι, Σχολεία, Υγειονομικές υπηρεσίες κλπ.).
Στους αποφυλακισμένους εκτός από οικονομικό βοήθημα, ρούχα, τρόφιμα, ψυχολόγος εξετάζει την δυνατότητα επανένωσης οικογενειών και τους στηρίζει. Τους παρέχουμε φιλοξενία σε ξενοδοχείο των Αθηνών για λίγο καιρό μετά την αποφυλάκιση. Τους γνωστοποιούμε τα προγράμματα εύρεσης εργασίας και αν εργοδότες μάς έχουν δηλώσει ανάγκες σε προσωπικό τούς συστήνουμε στους εργοδότες.
Επίσης, ο σύλλογός μας οργανώνει για τους φίλους του εκδρομές στην Ελλάδα, κατά κύριο λόγο προσκυνηματικές αλλά και με επισκέψεις σε φυλακές, όπου είναι δυνατόν.

4. Πώς μπορεί ένας πολίτης να συμπαρασταθεί στους κρατούμενους συνανθρώπους του;
Ο καθένας μας μπορεί να βοηθήσει. Πρώτα απ’ όλα με το να μην απορρίπτει τους ανθρώπους αυτούς. Έφταιξαν και πλήρωσαν. Μετά με το να επισκεφθεί και να συνδράμει έναν γνωστό του φυλακισμένο ή αποφυλακισμένο και τέλος με συμμετοχή σε συλλογικούς φορείς όπως ο ΟΝΗΣΙΜΟΣ για να διαχειρισθούν το προϊόν της αγάπης τους.
Πάντα η βοήθεια πρέπει να γίνεται με γνώμονα την άδολη αγάπη αλλά και τη διάκριση. Δεν διδάσκουμε. Μόνο ακούμε και παρηγορούμε. Πάντοτε έχουμε υπόψη μας το ευαγγελικό «στη φυλακή ήμην και ήλθετε προς με».

5. Μπορούν να εμπιστευθούν οι διάφοροι εργοδότες τους πρώην κρατούμενους, όταν αυτοί ζητούν εργασία; Τι προέχει; Μια δεύτερη ευκαιρία σε έναν πρώην κρατούμενο, ή η προφύλαξη έναντι όσων στο παρελθόν τουλάχιστον, έρεπαν προς παραβατικές συμπεριφορές;
Το κοινωνικό μήνυμα που θέλουμε να δώσουμε είναι: «Κάποιοι κρίθηκαν ένοχοι και πλήρωσαν γι’ αυτό. Όταν γυρίζουν κοντά μας, ένοχοι θα είμαστε εμείς αν τους στιγματίσουμε». Μπορούμε να τους σφίξουμε το χέρι, να τους δώσουμε δουλειά (ο ΟΑΕΔ δίνει τριπλάσια επιδότηση από απλό άνεργο) να ψωνίζουμε από το μαγαζί τους. Πόσοι δεν άλλαξαν γειτονιά και πόλη γιατί δεν άντεξαν την κοινωνική περιφρόνηση. Μην τους γυρίσουμε την πλάτη. Όλοι δικαιούμαστε μια δεύτερη ευκαιρία. Μακάρι μην τη χρειαστούμε ποτέ.
Το ξέρουμε ότι κάποια προβλήματα είναι δισεπίλυτα. Όμως και μια μικρή βοήθεια μπορεί να κάνει το χαμόγελο και την ελπίδα ν’ ανθίσει στα χείλη τους. Δεν ξεχνάμε τα λόγια ενός αποφυλακισμένου: «Αρκεί που κάποιος με βοήθησε σαν βγήκα από τη φυλακή».

Εφημερίδα “Ελεύθερη Ώρα” ΣΑΒΒΑΤΟ 19 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2008