«Τὰ ἅγια καὶ φρικτὰ πάθη τοῦ Κυρίουκαὶ Θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ· ἔτι δὲ μνεία τῆς
τοῦ εὐγνώμονος λῃστοῦ ἐν τῷ σταυρῷ ὁμολογίας».
Τα πάθη του Χριστού είναι όντως «ἅγια καὶ φρικτὰ», διότι ο ο ενανθρωπήσας Θεός πάσχει ως άνθρωπος στον Σταυρό. Πώς μπορεί κανείς να το διανοηθεί αυτό; Κι όμως συνέβη. Και όλοι μας έχουμε μερίδιο ευθύνης στην Σταύρωση διότι Τον σταυρώνουμε εξορίζοντας τον από τις ζωές μας κάθε στιγμή.
Αλλά και ο ευγνώμων ληστής, ενώ βρίσκεται κι εκείνος στον σταυρό του, δεν κατηγορεί τους ανθρώπους ή τον Θεό για όσα του συμβαίνουν. Αντίθετα καταλαβαίνει βαθειά την κατάσταση του και μας δείχνει την μετάνοια και την αλλαγή του η οποία τον οδηγεί στο να πει το «μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου»!
Μακάρι, το παράδειγμα του ευγνώμονος ληστού να ακολουθήσουμε κι εμείς ώστε κατά την ημέρα της Αναστάσεως του Κυρίου που φθάνει, να αξιωθούμε να πάρουμε κι εμείς μια μικρή έστω γεύση της Βασιλείας Του!