Ο π. Επιφάνιος συνήθιζε να λέει:Έχω κάνει συφμωνία με τον Θεό: Εγώ να αδειάζω τις τσέπες μου κάνοντας ελεημοσύνη κι Αυτός να τις γεμίζει. Εκείνος ουδέποτε παρεβίασε τη συμφωνία μας. Θα την παραβιάσω εγώ; Μή γένοιτο!
***
Όταν άρχισε να κυοφορείται μέσα του η ιδέα ιδρύσεως Μονής σκέφθηκε προς στιγμήν να μειώσει τη φιλανθρωπία, αλλά μετάνοιωσε αμέσως και έσπευσε να εξομολογηθεί λέγοντας: Ήμαρτον, ήμαρτον! Επτώχευσα τον Θεό!
***
Κατά την σύσκεψη του π. Επιφανίου με Κληρικούς και υποψηφίους μοναχούς, όλοι πνευματικά του παιδιά, αφού ελήφθη η τελική απόφαση δημιουργίας ησυχαστηρίου συζητήθηκε και ο τρόπος εξεύρεσης χρημάτων για την ανοικοδόμηση της Μονής. Στο τέλος ο Γέροντας έκλεισε την συζήτηση με τα εξής:
-Ας έχουμε υπ’ όψιν μας ότι η φιλανθρωπία δεν θα σταματήσει (προϋπήρχε για τους πτωχούς κάποιο ταμείο αγάπης). Αν σταματήσουμε να βοηθούμε με το πρόσχημα ότι θα κτίσουμε μοναστήρι, θα σταματήσει κι ο Θεός να μας στέλνει. Όσο δίνουμε, τόσο θα μας δίνει!
Και πράγματι έτσι έγινε.
Από το βιβλίο “Υποθήκες Ζωής από τη ζωή και τη διδασκαλία του πατρός Επιφανίου”, Ιερόν Ησυχαστήριον Κεχαριτωμένης Θεοτόκου, σ. 45-47