Skip to content

ΕΝΑΣ ΠΡΩΗΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΣ ΜΑΣ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ!

«Μέσα στή φυλακή πρέπει νά κάνεις σκέψεις, νά θέλεις νά ἀλλάξεις κάτι στόν ἑαυτό σου»
Καθηµερινά φτάνουν στόν Σύλλογό μας δεκάδες ἄνθρωποι πού ἔχουν ἀνάγκη. Ὁ καθένας ἔχει τή δική του μοναδική ἱστορία. Μοναδική εἶναι καί ἡ ἱστορία τοῦ Γ. Ν., ὁ ὁποῖος παρά τό ὅτι βρέθηκε σέ μεγάλη ἡλικία στή φυλακή, πάλεψε σάν νέος καί τώρα, μέ τή βοήθεια τοῦ Συλλόγου μας, κάνει μία νέα ἀρχή.
Γ. Ν.: Καταρχήν ὁ Σύλλογος ἦταν μεγάλο στήριγµα γιά μένα. Δέν εἶχα νά φάω! Τί νά κάνεις; Ποῦ νά πᾶς; Δέν µπορεῖς νά µπαίνεις σέ λίστες ἀναµονῆς καί νά παίρνεις ραντεβού. Ἐδῶ μέ βοηθήσατε ἀµέσως.
Α.Α.Π.: Πόσον καιρό μείνατε στή φυλακή;
Γ. Ν.: Ἐννέα μῆνες.
Α.Α.Π.: Πῶς νιώσατε; Τό πιστεύατε ποτέ ὅτι θά περνούσατε αὐτή τή δοκιµασία;
Γ. Ν.: Δέν µποροῦσα νά φανταστῶ ποτέ στή ζωή μου ὅτι θά βρεθῶ ἐκεῖ.
Α.Α.Π.: Κρατηθήκατε ὄντας μεγάλος σχετικά. Νιώσατε ἐκτεθειµένος ἀπέναντι στήν οἰκογένειά σας, ἀπέναντι στόν ἴδιο σας τόν ἑαυτό;
Γ. Ν.: Μπῆκα σέ ἕναν χῶρο μέ τόν ὁποῖο δέν ἔχεις καµία σχέση. Ἔχω παιδιά, ἐγγόνια, ἔπαιζα ποδόσφαιρο, δέν κάπνισα ποτέ, δέν πίνω. Τό μόνο πού ἔκανα ἦταν πού ἔπαιζα στό καζίνο καί ἄρχισαν νά χάνονται κάποια χρήµατα κι ἀπό κεῖ ξεκίνησαν ὅλα τά δικά μου.
Α.Α.Π.: Τί πιστεύετε ὅτι σᾶς βοήθησε νά ἀντέξετε μέσα στή φυλακή;
Γ. Ν.: Οἱ θετικές σκέψεις μέ κράτησαν. Δέν ἔβλεπα οὔτε τηλεόραση, οὔτε τίποτα. Τί νά δεῖς; Μέσα ἔχει ἀρκετούς ἀνθρώπους πού εἶναι ξένοι, ἀκοῦνε ξένη μουσική, ἄλλα ἀκούσµατα, ἄλλα συναισθήµατα. Αὐτοί τό μόνο πού σκέφτονται εἶναι πῶς θά βροῦνε νά ἀγοράσουν ἕνα μαχαίρι γιά νά προφυλάξουν τόν ἑαυτό τους, γιατί ἔχουν κάνει πράγµατα καί θαύµατα καί θά τούς μαχαιρώσουν.
Α.Α.Π.: Οἱ θετικές σκέψεις λοιπόν σᾶς κράτησαν.
Γ. Ν.: Καί ἡ ἐργασία. Ἐργάστηκα στή φυλακή. Ἀφιλοκερδῶς, ἀλλά ἐργάστηκα.
Α.Α.Π.: Ἦταν ἕνας τρόπος γιά νά ξεφύγετε ἀπό ὅλο αὐτό;
Γ. Ν.: Ναί. Νά ξεφύγω καί νά ἔχω ἕνα πρόγραμμα. Βρέθηκα σέ μία φυλακή πού ἤτανε χάλια καί ἔφτιαξα τό καλοριφέρ, τά µπάνια, νερό ζεστό. Ἄλλος κάπνιζε, ἄλλος ναρκωτικά, ἄλλος κάτι ἄλλο. Ἐγώ δέν ἀσχολήθηκα καθόλου, τούς ἄφηνα νά κάνουν ὅ,τι ἤθελαν. Σκεφτόµουνα, κάτσε θέλω νά δῶ τά παιδιά μου, θέλω νά δῶ τά ἐγγόνια μου. Μέ αὐτή τήν σκέψη ἦταν σά νά μήν τά πέρναγα ὅλα αὐτά. Ὀνειρευόµουνα.
Α.Α.Π.: Δηλαδή ἀκόµα καί τή φυλακή τήν χρησιµοποιήσατε θετικά σέ εἰσαγωγικά;
Γ. Ν.: Ναί, πρῶτον κατάλα βα μετά ἀπό πολλή σκέψη, ποῦ ἔχω κάνει λάθος. Γιατί ἔξω δέν τό βλέπεις τό λάθος. Λέω, ἐδῶ ἔχω κάνει λάθος, αὐτό ἦταν λάθος μου, ἐκεῖνο εἶναι λάθος. Πρέπει νά τά σταµατήσω ὅλα αὐτά γιά νά µπορέσω νά ἀρχίσω ἀπό τό μηδέν. Μέσα στή φυλακή πρέπει νά κάνεις σκέψεις, νά θέλεις νά ἀλλάξεις κάτι στόν ἑαυτό σου. Καί ἔχασα καί κιλά πού μέ ἐνδιέφερε… (γελάει)
Α.Α.Π.: Ὅταν φτάσατε στήν πολυπόθητη ἐλευθερία πῶς νιώσατε;
Γ. Ν.: Ἤθελα νά δῶ τόν οὐρανό! Ἤθελα νά δῶ τίς ἐγγόνες μου, γιατί τρελαίνοµαι μέ αὐτές. Ἀλλά δέν µπορεῖς νά πᾶς χάλια. Ὁ δικός μου κόσµος ζεῖ στό Χ., εἶναι ἄλλες οἱ συνθῆκες καί οἱ γείτονες…
Α.Α.Π.: Ἐννοεῖται ὅτι ὑπάρχει τό στίγµα. Τό κλειστό οἰκογενειακό περιβάλλον πού γνώριζε, σᾶς ἀποδέχτηκε;
Γ. Ν.: Μέ παρακαλᾶνε, ἀκόµα καί ἡ γυναίκα πού ἔχουµε χωρίσει, μοῦ ἔχει πεῖ μάζεψε τά πράγµατα καί ἔλα ἐδῶ. Ἐγώ δέν θέλω νά πάω γιατί νιώθω ὅτι τούς πρόδωσα.
Α.Α.Π.: Μήπως συνεχίζετε νά τιµωρεῖτε τόν ἑαυτό σας;
Γ. Ν.: Ὄχι, ἁπλῶς προσπαθῶ νά φτιάξω πρῶτα κάτι, νά σταθῶ στά πόδια μου. Ἐσεῖς βοηθᾶτε. Βγαίνοντας μοῦ στάθηκε ὁ Σύλλογος ἐνῶ ἡ κρατική βοήθεια εἶναι ἐλάχιστη. Οὔτε ροῦχα δέν µπορεῖς νά πάρεις. Ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού βγαίνουν καί θέλουν νά σταθοῦν στά πόδια τους, ἐκτός ἀπό ἐκείνους πού δέν ἀλλάζουν, δέν θέλουν νά γίνουνε καλά. Ὅταν βγαίνεις χρειάζεσαι ροῦχα, φαγητό, χρήµατα, τά αὐτονόητα, ἀλλά κανείς δέν τά παρέχει. Ἐδῶ καταλαβαίνετε ἀµέσως τά πράγµατα. Μέ ἀντιµετωπίσατε ἀνθρώπινα. Ἔνιωσα οἰκεῖα. Πέρα ἀπό τήν ὑλική βοήθεια πού ἔλαβα καί ἦταν πολύ σηµαντική γιά τό ξεκίνηµα μου, δέν ἔνιωσα σκουπίδι…
Α.Α.Π.: Κρατᾶμε τό ὅτι μέσα ἀπό ὅλες αὐτές τίς δυσκολίες πήρατε τά πράγµατα θετικά καί προχωρήσατε κάνοντας ὄνειρα. Εἶναι πολύ σπουδαῖο! Καί ἔτσι συνεχίζετε καί πρέπει νά συνεχίζετε, μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ!
Γ. Ν.: Ἄν καί εἶμαι μεγάλος πιά συνεχίζω…
Α.Α.Π.: Μᾶς ἐνδιαφέρει τό ὅτι καταφέρατε μέσα ἀπό δυσκολίες νά βγεῖτε πιό δυνατός καί νά ξεκινήσετε ἀπό τήν ἀρχή. Ἐμεῖς κάνουµε μία προσπάθεια στό μέτρο τοῦ δυνατοῦ. Ὅταν ὁ Σύλλογός μας βλέπει ὅτι κάποιος προσπαθεῖ μέ τή βοήθεια πού πῆρε νά πάει πιό πέρα, ὅτι ἀγωνίζεται, εἶναι δίπλα του, παρά τό ὅτι ἔχουν αὐξηθεῖ πολύ οἱ περιπτώσεις καί οἱ
ἀνάγκες. Μακάρι ὅποτε χρειαστεῖτε κάτι νά εἴµαστε ἐδῶ καί νά βοηθήσουµε ὅσο γίνεται.
Γ. Ν.: Μακάρι! Σᾶς εὐχαριστῶ! Σᾶς εὐγνωµονῶ!
Ἀνάλογα περιστατικά ἀντιµετωπίζουµε καθηµερινά μέ ἀνθρώπους ὅλων τῶν ἡλικιῶν πού ἔχουν ἀνάγκη ἀπό τρόφιµα, φάρµακα, γυαλιά ὁράσεως, ροῦχα καί τόσα ἄλλα! Ἔχουν μεγαλύτερη ἀνάγκη ἀπό στήριξη ἠθική, νά ἀκούσουν ἕναν καλό λόγο καί νά πάρουν κουράγιο, νά νιώσουν ὅτι τίποτα δέν χάθηκε. Ὁ Σύλλογος εἶναι ἐδῶ γιά νά δείξει σέ ὅλους ὅτι ἡ ζωή εἶναι ὄµορφη καί ἀξίζει νά τή ζεῖ κανείς, ἐλεύθερη ἀπό κάθε πάθος, πού γίνεται ἁλυσίδα βαριά καί θέλει νά τόν πνίξει. Ἄς εὐχηθοῦμε στόν Γ.Ν. νά ζεῖ, ἐλεύθερα καί ἀγωνιστικά.
Από την ετήσια έκδοση του περιοδικού μας “Φίλοι Φυλακισμένων”, τεύχος 2024
Διαβάστε παλαιότερα μας τεύχη εδώ:
Πηγή φωτογραφίας: https://tinyurl.com/4w63tnwu
.
.
.
.
Section 1
Section 2
Section 3